Podmiot liryczny w wierszu „Chrystus miasta" Juliana Tuwima, opisuje „bal" wszystkich wyrzutków i degeneratów z całego miasta. Osoba mówiąca patrzy na nich wręcz z obrzydzeniem, a słownictwo jakie jest użyte w wierszu sugeruje, że to wulgarni i zepsuci ludzie. Cechuje ich rozpusta, obżarstwo, brak umiaru. Do tego nurtu należy utwór Chrystus miasta, pochodzący z wydanego w 1920 roku zbioru Czyhanie na Boga. Julian Tuwim, poeta dwudziestolecia międzywojennego, autor skeczy kabaretowych i tekstów politycznych, wielu czytelnikom kojarzy się przede wszystkim z popularnymi wierszykami dla dzieci. Scenariusz i Reżyseria: Norbert Nowak.Zdjęcia: Marcin Cezar, Mateusz Liczner.Muzyka: Buldog - Chrystus Miasta.Dodatkowe podziękowania dla grupy SIM PCK za ob Julian Tuwim Jeszcze się kiedyś rozsmucę, Jeszcze do Ciebie powrócę, Chrystusie Jeszcze tak strasznie zapłaczę, Że przez łzy Ciebie zobaczę, Chrystusie I taką wielką żałobą Będę się żalił przed Tobą, Chrystusie Że duch mój przed Tobą klęknie I wtedy serce mi pęknie, Chrystusie wyśmienity 2 głosy 1 osoba ma ten tekst w ulubionych DFXt7s.

julian tuwim chrystus miasta tekst