Pan Jezus umiłowawszy swoich, którzy byli na świecie, do końca ich umiłował, i gdy spożywali wieczerzę, wziął chleb, błogosławił, łamał i rozdawał swoim uczniom, mówiąc: Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy: To jest bowiem Ciało moje, które za was będzie wydane. BIERZCIE I JEDZCIE Z TEGO WSZYSCY: TO JEST BOWIEM CIAŁO MOJE, KTÓRE ZA WAS BĘDZIE WYDANE. Ukazuje ludowi konsekrowaną hostię, składa ją na patenie i przyklęka Podobnie po wieczerzy Bierze kielich, unosi go nieco nad ołtarzem i mówi: wziął kielich * i ponownie dzięki Tobie składając, * podał swoim uczniom, mówiąc: lekko się Bierzcie i ____ z tego wszyscy. to jest bowiem kielich ____ mojej, która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie ____. Ostatnia wieczerza kl.2 Partager Partager bierzcie i pijcie to jest krew moja Moment, kiedy kapłan wypowiada słowa: „Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy, to jest bowiem Ciało moje, które za was będzie wydane”; „Bierzcie i pijce z niego wszyscy; to jest bowiem kielich Krwi mojej nowego i wiecznego przymierza, która za was będzie wylana na odpuszczenie grzechów. Jedzcie, pijcie, a po stołach (rzygajcie)! Jest trzecia w nocy. Opis: do Paździocha. Jeszcze jeden numer taki, a wypruję z pana flaki, panie Edziu! Opis: do listonosza. Źródło: odc. 1, Umarł odbiornik, niech żyje odbiornik! Jeszcze Polska nie zginęła. Tyrtum-pyrtum. Źródło: odc. 184, Tyrtum pyrtum! Jezus cię kocha. Opis: do Haliny. Już pierwsi chrześcijanie dzielili się chlebem na znak wspólnoty. Sam Jezus Chrystus podczas ostatniej wieczerzy łamał i rozdawał chleb, mówiąc "bierzcie i jedzcie z tego wszyscy". Dziś Jak wszyscy to wszyscy? Niedobrze jest zakładać, że Boży sąd nad światem pominie elementarną sprawiedliwość, ale grzechem jest też powątpiewać w Boże Miłosierdzie. Niedziela Ogólnopolska 38/2021, str. 19 Ewangelia Mateusza. Ewangelia Mateusza – jedna z ksiąg biblijnych. Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów. I rzekł do nich: „Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi”. Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie! Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. No i biblijny dowód koronny: Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy: to jest bowiem Ciało Moje, które za was będzie wydane. Bierzcie i pijcie z niego wszyscy: to jest bowiem kielich krwi Mojej nowego i wiecznego przymierza, która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. To czyńcie na moją pamiątkę. Czytam kilkakrotnie. Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy: to jest bowiem cialo moje, które za was będzie wydane. Kapłan ukazuje ludowi konsekrowaną Hostię, następnie składa ją na patenie i przyklęka. Podobnie po wieczerzy wziął kielich i po­nownie dzięki Tobie składając, podał swoim uczniom, mówiąc: TSscrj. Zarys wiary - katechizm KOŚCIÓŁ PRZYPOMINA OSTATNIĄ WIECZERZĘ We mszy św. Kościół czyni to, co Pan uczynił wieczorem przed swą śmiercią. Przykazał: „to czyńcie na moją pamiątkę” (Łk 22, 19; 1 Kor 11, 23-25). „Wspominanie” i „pamięć” są w judeochrześci-janskim rozumieniu czymś więcej niż tylko nieza-pominaniem, czymś więcej niż „piękną pamiątką”, do której chętnie się powraca. „Wspominanie” oznacza, że Bóg czyni przeszłość wciąż żywą teraźniejszością, która nas w siebie wciąga. W ten sposób Ostatnia Wieczerza Jezusa jest obecna w każdej mszy św. Wierzący gromadzą się wokół stołu - ołtarza. Całemu zgromadzeniu przewodniczy kapłan. Odmawia on z upoważnienia Chrystusa i w imieniu zgromadzonych wielką modlitwę dziękczynną - modlitwę eucharystyczną - wraz ze słowami wspominania Ostatniej Wieczerzy. Wymawia przy tym nad chlebem i winem słowa, wypowiedziane przez Jezusa: „To jest ciało moje - to jest krew moja” (przeistoczenie). Zgromadzeni potwierdzają swą wdzięczność mówiąc: „Amen” i odmawiając „Ojcze nasz”. Następnie kapłan i wierni przyjmują święty chleb, Ciało Chrystusa. Ta wspólna uczta jest nie tylko przypomnieniem Ostatniej Wieczerzy, ona jest wspólnotą stołu i ofiary z ukrzyżowanym i zmartwychwstałym Panem, a zarazem zapowiedzią uczty weselnej, uczty pełnej radości, o której Jezus mówi w wielu swoich przypowieściach. Ewangelie nie opisują w szczegółach Ostatniej Wieczerzy. Wiemy tylko, jak wyglądała żydowska uczta paschalna. Był to uroczysty posiłek z chlebem i winem, ze śpiewem i modlitwami oraz ze spożywaniem baranka paschalnego. To, co Ewangelie mówią, jest nowe i nieznane: Jezus łamiąc chleb i podając go uczniom powiedział: „Bierzcie, to jest Ciało moje” (Mk 14, 22). Są to niesłychane słowa. Podając kielich powiedział: „To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana” (Mk 14, 24). Te niezwykłe słowa Jezusa wskazują na Jego „wydanie się”, prowadzące aż do śmierci na krzyżu. We mszy św. - Eucharystii - uobecnia się nie tylko Ostatnia Wieczerza, lecz staje się obecny On sam, całe Jego życie i Jego śmierć „za wielu” na krzyżu. Liturgia posługuje się wieloma modlitwami eucharystycznymi. Niezmienione pozostają w nich słowa kapłana wypowiadane nad chlebem i winem. Są to słowa samego Jezusa: Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy: To jest bowiem Ciało moje, które za was będzie wydane. Bierzcie i pijcie z niego wszyscy: To jest bowiem kielich Krwi mojej nowego i wiecznego przymierza, która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. To czyńcie na moją pamiątkę. Ostatnia Wieczerza: Pożegnalna uczta Jezusa z uczniami w noc poprzedzającą Jego śmierć. W Kościele katolickim msza św. stanowi pamiątkę i uobecnienie tej uczty. Manna: Według Księgi Wyjścia (16, 4. 15) „chleb z nieba” zesłany Izraelitom podczas ich wędrówki przez pustynię. Właściwie oznacza pełne zdziwienia pytanie: man-hu? (Co to jest?). Jadalne ziarno przypominające ryż. W Kościele wyrazem tym określa się Chleb eucharystyczny (zob. Nie troszczcie się lękliwie). Pascha: Święto żydowskie na „pamiątkę” uwolnienia z niewoli egipskiej, obchodzone w czasie wiosennej pełni księżyca. Łamanie chleba: Podczas uczty żydowskiej ojciec rodziny dzieli chleb - tak uczynił również Jezus w czasie Ostatniej Wieczerzy. W Kościele pierwotnym określano tym mianem prawdopodobnie całą mszę św. (Dz 2, 42). Zwyczaj łamania chleba podczas mszy św. zachował się do dnia dzisiejszego. Modlitwa eucharystyczna: Stanowi centralny punkt mszy św. Modlitwa uwielbienia i dziękczynienia rozpoczyna się prefacją, a kończy odmówieniem „Ojcze nasz”. Jest ona uwielbieniem Bożych czynów w Jezusie Chrystusie. Konsekracja - przeistoczenie: Pomimo wielu prób uznania za przenośnię słów Jezusa: „To jest Ciało moje”, „To jest Krew moja” wyrażenie to oznacza, że podczas mszy św., na mocy słów Jezusa i na mocy Jego polecenia, chleb i wino przemieniają się w Jego Ciało i Krew, nie zmieniając swej widzialnej postaci. Sobór trydencki (1545-1563) stwierdza, że w „sakramencie świętej Eucharystii, po konsekracji chleba i wina, Pan nasz Jezus Chrystus, prawdziwy Bóg i prawdziwy Człowiek, prawdziwie, rzeczywiście i substancjalnie znajduje się pod postacią owych widzialnych rzeczywistości”. Komunia: Część mszy świętej, w której wierni przyjmują Eucharystię (uczta). Jest to również określenie pokarmu i napoju samej Eucharystii (przyjmowanie Komunii). Ciało i Krew: W Biblii wyrażenia oznaczające całość ziemskiego bytowania człowieka (np. Syr. 17, 31 albo Mt 16, 17), a nie części jego ciała. Ciało: W Biblii nie znajdujemy rozróżnienia między ciałem a duszą człowieka. Człowiek jest niepodzielny. Ciało to „cały” człowiek - taki jaki żyje i działa. „To jest moje Ciało” oznacza „To Ja jestem”. Krew: Uważana jest w Biblii (jak i prawie we wszystkich starożytnych religiach) za siedlisko życia. „To jest moja Krew” oznacza „To jest moje życie, które oddaję za was” - „To Ja jestem”. [<<Poprzednia kwestia] [Następna kwestia>>] opr. mg/lb Copyright © by Wydawnictwo WAM 1985 OMÓWIENIE TURY III - ETAPU IV w maksymalnym skrócie Pytanie 1 [99] - (7 pkt.) Które wydarzenia opisane w Piśmie Świętym uznawane są za "typy" czy też zapowiedzi ustanowienia Eucharystii ? ODPOWIEDŹ: Najważniejsze i najczęściej wymieniane to: - Ofiara Melchizedeka (Rdz 14,18-19) - Uczta Paschlna (Wj 12,8nn) [także wszystkie powtarzane co roku] - Manna na pustyni (Wj 16,4nn) - Cudowne pożywienie dla Eliasza (1 Krl 19, 1-8) - Cud w Kanie Galilejskiej (J 2,1-11) - Rozmnożenie chleba przez Pana Jezusa (Mt 14, 13-21; 15, 32-39; Mk 6, 34-44; 8, 1-9; Łk 9, 12-17; J 6, 1-15) Istnieją jeszcze inne – jednakże już nie tak jednoznaczne jak powyższe. Wystarczyło podać same wydarzenia, bez odnośników do Pisma Świętego Pytanie 2 [100] - (6 pkt.) II Modlitwa Eucharystyczna zawiera słowa: On to, gdy dobrowolnie wydał się na mękę, wziął chleb i dzięki Tobie składając, łamał i rozdawał swoim uczniom mówiąc: BIERZCIE I JEDZCIE Z TEGO WSZYSCY: TO JEST BOWIEM CIAŁO MOJE, KTÓRE ZA WAS BĘDZIE WYDANE Podobnie po wieczerzy wziął kielich i ponownie dzięki Tobie składając, podał swoim uczniom mówiąc: BIERZCIE I PIJCIE Z NIEGO WSZYSCY: TO JEST BOWIEM KIELICH KRWI MOJEJ NOWEGO I WIECZNEGO PRZYMIERZA, KTÓRA ZA WAS I ZA WIELU BĘDZIE WYLANA NA ODPUSZCZENIE GRZECHÓW. TO CZYŃCIE NA MOJĄ PAMIĄTKĘ Proszę podać, które z fragmentow powyższego tekstu są dosłownymi cytatami z opisów ustanowienia Eucharystii zawartych w Piśmie Świętym oraz skąd pochodzą (księga, rozdział i wiersz) (dla przypomnienia z Regulaminu konkursu - Par. 6d: "Podstawowym przekładem Pisma Świętego używanym w Konkursie jest V wydanie Biblii Tysiąclecia, chyba, że w danym pytaniu wyraźnie zostanie stwierdzone inaczej.") ODPOWIEDŹ: wymagane są: „wziął chleb” – Mt 26,26; Mk 14,22; Łk 22,19; 1 Kor 11,23 „bierzcie i jedzcie” – Mt 26,26 „Ciało moje, które za was będzie wydane” – Łk 22,19 „wziął kielich” – Mt 26,27; Mk 14,23; 1 Kor 11,25 „pijcie z niego wszyscy” – Mt 26,27 „za wielu będzie wylana” – Mt 26,28; Mk 1,24 „na odpuszczenie grzechów” – Mt 26,28 „to czyńcie na moją pamiątkę” – Łk 22,19 Pytanie 3 [101] - (5 pkt.) Pierwszą Eucharystią była Ostatnia Wieczerza. Biorąc pod uwagę tekst Pisma Świętego kiedy ma miejsce, jak się przyjmuje, pierwsze po Ostatniej Wieczerzy, sprawowanie Eucharystii? (i nie chodzi tutaj oczywiście o mękę i śmierć Pana Jezusa) ODPOWIEDŹ: „Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili nawzajem do siebie: Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał? W tej samej godzinie wybrali się i wrócili do Jerozolimy. Tam zastali zebranych Jedenastu i innych z nimi, którzy im oznajmili: Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi. Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak Go poznali przy łamaniu chleba.” (Łk 24, 30-35) Pytanie 4 [102] - (4 pkt.) Czy Judasz, według tego co czytamy w Ewangeliach, przyjął "pierwszą Komunię"? Odpowiedź proszę uzasadnić cytatami z Pisma Świętego. ODPOWIEDŹ: Na podstawie cytatów z Pisma Świętego nie da się tego jednoznacznie stwierdzić Pytanie 5 [103] - (3 pkt.) Proszę podać jak w Dziejach Apostolskich, a jak w 1 Liście do Koryntian nazwana została Eucharystia? ODPOWIEDŹ: Łamanie Chleba - (Dz 20,7) Wieczerza Pańska - (1 Kor 11,20) Pytanie 6 [104] - (2 pkt.) Który z opisów ustanowienia Eucharystii najbardziej zbliżony jest do opisu św. Łukasza? ODPOWIEDŹ: św. Pawła w 1 Kor 11,23-26 Pytanie 7 [105] - (1 pkt.) Który z Ewangelistów nie przytacza słów konsekracji? ODPOWIEDŹ: św. Jan KonsekracjaPrzed Soborem Watykańskim II słowo to odnosiło się do wielu celebracji liturgicznych i miało bardzo szerokie znaczenie. Konsekracją nazywano moment przeistoczenia w czasie Mszy świętej. Przy święceniach kapłańskich mówiono o konsekracji biskupa i prezbitera. Używano tego terminu w liturgii poświęcenia nowego kościoła i ołtarza oraz w przypadku składania wieczystego ślubu dziewictwa. W odnowionej po Soborze Watykańskim II liturgii pojęcie to zostało zarezerwowane przede wszystkim do Eucharystii. Konsekracją nazywa się moment, w którym chleb przemienia się w Ciało Chrystusa a wina w Jego Krew. Dokonuje się to w czasie wypowiadania słów konsekracji: „Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy: To jest bowiem Ciało moje, które za was będzie wydane oraz Bierzcie i pijcie z niego wszyscy: To jest bowiem kielich Krwi mojej nowego i wiecznego przymierza, która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. To czyńcie na moją pamiątkę”. Słowa konsekracji są częścią Modlitwy Eucharystycznej, która jest modlitwą dziękczynienia i uświęcenia. Przy słowach konsekracji nie chodzi tylko o proste odczytanie wypowiedzianych przez Chrystusa słów, o informację, opowiadanie, czy historyczne objaśnienie. Chrystus nie polecił opowiadać, podawać relację, lecz czynić. Słowa konsekracji są uobecnieniem zbawczego czynu Chrystusa. Terminu konsekracja używa się także w przypadku składania wieczystego ślubu dziewictwa. Kobieta składająca ślub dziewictwa staje się konsekrowaną, czyli całkowicie poświęconą Bogu. Konsekracja jest odpowiedzią i działaniem Boga na pozytywną decyzję człowieka, aby żyć w całkowitym oddaniu się Jemu i Kościołowi. Pojecie konsekracja zarezerwowane jest dziś tylko dla Eucharystii i osób, a zwłaszcza dla dziewic poświęcających całkowicie swoje życie Bogu. Używa się także tego pojęcia w odniesieniu do oleju krzyżma świętego, który zanim będzie używany w liturgii, musi być konsekrowany podczas Mszy krzyżma świetego, celebrowanej w Wielki Czwartek czyli dobrze czynić, dobrze mówić i dobrze życzyć. Pojęcie to oznacza życzenie lub uzyskanie specjalnej przychylności Bożej dla jednostki lub wspólnoty poprzez odpowiednie słowa lub symboliczne gesty sakralne. Błogosławieństwo jest przede wszystkim darem pochodzącym od Boga i danym człowiekowi lub rzeczy. W błogosławieństwach wierni uwielbiają Boga za Jego dary i dobrodziejstwa i równocześnie proszą o Jego łaskę, której źródłem i początkiem jest misterium paschalne. Posiąść błogosławieństwo to uczestniczyć w dobrach nadprzyrodzonych, które niesie ze sobą Królestwo Boże przyniesione przez Jezusa Chrystusa. Błogosławieństwa ustanowione przez Kościół są widzialnymi znakami, przez które wyraża się i w sposób właściwy poszczególnym znakom urzeczywistnia uświęcenie ludzi w Chrystusie oraz uwielbienie Boga, które stanowią cel, do jakiego zmierzają wszystkie inne dzieła Kościoła. W liturgii błogosławieństwo jest słowną formułą połączoną z gestem lub znakiem liturgicznym (znak krzyża uczyniony ręką, pokropienie wodą święconą, okadzenie) i zawierającą prośbę o uświęcające działanie i użyczenie dobrodziejstw Boga. Kościół błogosławi ludzi oraz rzeczy i miejsca związane z ludzką działalnością, życiem liturgicznym i osobistą pobożnością. Zawsze jednak ma na uwadze ludzi, którzy tymi rzeczami się posługują i działają w tych miejscach. Błogosławieństwo może także wypraszać dla ludzi określone dobra duchowe lub materialne. Do najczęściej używanych błogosławieństw zaliczamy błogosławieństwo udzielane w czasie Mszy świętej, błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem, błogosławieństwo osób (np. błogosławieństwo rodzin, małżonków, dzieci, chorych, pielgrzymów, itp.) i błogosławieństwo rzeczy (np. błogosławieństwo domów, kaplic, ognia, wody chrzcielnej, potraw w Wielką Sobotę, szat i przedmiotów liturgicznych, dzwonów, medalików, różańca, itp.)Poświęcenie — DedykacjaSłowa te określają obrzędy kościelne związane z oddaniem do użytku ściśle liturgicznego nowego kościoła lub ołtarza. W roku 1977 została wydana nowa księga liturgiczna zatytułowana „Ordo dedicationis ecclesiae et altaris” (w języku polskim tytuł księgi brzmi: „Obrzędy poświęcenia kościoła i ołtarza”), zawierająca uroczyste poświęcenie (dedykowanie, przekazanie) nowo wybudowanego kościoła i ołtarza do celów liturgicznych, czyli do celebracji Eucharystii, innych sakramentów oraz nabożeństw liturgicznych. Łacińskie słowo „dedicatio”, które zostało przetłumaczone na język polski jako „poświęcenie”, oznacza wyłączenie określonego miejsca od codziennego użytku i oddanie go na własność tylko i wyłącznie kościelne oddawane były do użytku liturgicznego zawsze w sposób bardzo uroczysty. Najważniejszą częścią obrzędów była i jest Eucharystia. Nowe „Obrzędy” podkreślają, że jest ona najbardziej istotna i jedynie konieczna w poświęceniu kościoła i ołtarza. Pozostałe obrzędy, czyli pokropienie wodą święconą, namaszczenie ścian kościoła i ołtarza, okadzenia i zapalenie świateł są wymownymi symbolami, ukazującymi przeznaczenie i znaczenie kościoła i ołtarza. Modlitwa poświęcenia najpierw sławi Kościół jako nowy Lud Boży i Oblubienicę Chrystusa, a następnie prosi, aby nowy budynek jako miejsce kultu było święte, by stało się domem modlitwy, a ołtarz Stołem Pana oraz miejscem uwielbienia i poświęcenia (dedykacji) kościoła i ołtarza odnosi się do kościołów nowych lub całkowicie odnowionych i zaadoptowanych tylko i wyłącznie do potrzeb kultu Bożego. Natomiast w przypadku kaplicy, prywatnego oratorium, ołtarza przenośnego, czyli niestałego stosuje się tylko obrzęd pobłogosławienia. W tym przypadku miejsce przeznaczone do kultu ma charakter tymczasowy i kiedyś może być zlikwidowane. Właśnie tymczasowość nie pozwala, aby te miejsca i przedmioty poświęcać (dedykować) całkowicie i na zawsze Bogu. Tekst pochodzi z książki ks. prof. Dariusza Kwiatkowskiego,Zaczerpnąć ze źródła wody życia. W świecie liturgicznych znaków, Kalisz 2007 Kancelaria parafialna: Pn-Pt | 1630 – 1730PolecamyParafia Fundacja „Portal Fm - Pomagamy Dzieciom" Zmiana czasu otwarcia W dniach - ze względu na czas wakacji Fundacja oraz Charytatywny Bazarek Efemek czynne wyłącznie w poniedziałki, środy i do utrudnienia przepraszamy. Lipiec 2022 - Tydzień nieobecności W dniach (Poniedziałek) - (Piątek) drzwi naszej organizacji pozostaną za rzeczy przynosić proszę dopiero od za wyrozumiałość. Finał Konkursu Mazowsze - Czysta Kraina Finał konkursu Mazowsze Czysta Kraina już 10 czerwca, w godzinach 10-14 (kontakt w celu ustalenia indywidualnej godziny).Zapraszamy placówki, które wzięły w nim udział do kontaktu z panią Ola Radaszkiewicz Tel 669565199 Tania rodzinna wycieczka z Fundacją (Po więcej informacji zapraszamy pod wskazany numer telefonu) Kolonie w Zakopanym Zapraszamy do zapisówILOŚĆ MIESC OGRANICZONA Detektywi Przyrody 2022 - Na ich cześć (patrz grafika) Detektywi Przyrody - Świąteczna Kromka Chleba Zbiórka Żywności dla Płockich Bezdomnych Eko Osobowość Roku 2019 rozdane 3/3 Eko Osobowość Roku 2019 rozdane Eko Osobowość Roku 2019 rozdane 2/3 Eko Osobowość Roku 2019 rozdane Eko Osobowość Roku 2019 rozdane 1/3 Eko Osobowość Roku 2019 rozdane Informacja W ramach konkursu Mazowsze Czysta Kraina nakrętki od placówek oświatowych przyjmujemy wyłącznie od ulicy Dojazd 13( główne wejście)Po upominki wykonane w Pracowni Pierre as of Angels działającej przy Fundacji Portal Fm - Pomagamy Dzieciom , zapraszamy wyłącznie od strony ul. Kilińskiego ( od strony świetlicy dla dzieci).Zapraszamy do Charytatywnego Bazarku Efemek - wejście od ul. Kilińskiego W dalszym ciągu obowiązuje reżim sanitarny , a wiec każdego z Nas obowiązują maseczki, natomiast rękawiczki jednorazowe i płyn dezynfekcyjny zapewniamy dzięki przychylności Prezydenta Miasta Płocka pana Andrzeja Nowakowskiego .Zapraszamy Data publikacji: 14:00 Pomaganie może być takie proste Dzięki uprzejmości Piekarni Albrechczynscy przekazaliśmy świeże pieczywo. Pomaganie może być takie proste Dzięki uprzejmości Piekarni Albrechczynscy przekazaliśmy świeże pieczywo. Brak komentarzy do wyświetlenia.

pijcie i jedzcie z tego wszyscy